1
استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی لرستان
2
استادیار گروه آموزش تاریخ دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی خرم آباد
چکیده
در این مرقومه به ایفای نقش، یکی از راههای غنا بخشیدن به تدریس تاریخ مینگریم. معنای ایفای نقش یا نقشگذاری، در اینجا «درگیر شدن فعال معلم و دانشآموزان در تفسیر گذشته» است. در طول بیست سال گذشته، جایگاه «تاریخ فعال» ارتقاء یافته است. اما «ایفای نقش» به عنوان روشی برای تدریس مطالب تاریخی هنوز آن طور که باید مورد استفاده قرار نگرفته است. این امر بهطور عمده، به این دلیل است که ادراک غالب ما این است که «برونریزی»، یعنی نشان دادن عملی جنبهای از تاریخ باعث میشود که شکلگیری فهم تاریخی دانشآموزان دچار انحراف شود. علاوه بر آن، برخی از معلمان اعتقاد دارند که آمادهسازی و مسایل مربوط به مدیریت کلاس درس باعث میشود بازی و نمایش به تجملات و تشریفات وقتگیر بیانجامد. در این مقال، نشان خواهیم داد که میتوان از این دغدغهها اجتناب کرد اگر درسها و فعالیتها به خوبی آمادهسازی شوند و دانشآموزان درک کنند چرا در یک فعالیت خاص شرکت داده شدهاند
)
