یکی از اساسیترین جنبههای فرایند آموزش- یادگیری در درس تاریخ، سنجش کلاسی است. در این پژوهش تلاش شده تا به راهبردهای اساسی در سنجش تکوینی در درس تاریخ پرداخته شود. سنجش تکوینی یا سنجش برای یادگیری با مشارکت یادگیرنده و همکاری معلم در جریان یادگیری واحدهای یادگیری رخ میدهد. هدف این نوع سنجش بهبود نحوه یادگیری دانش، مهارت‌ها و کاربرد آن‌ها در موقعیت‌های واقعی است. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که سنجش تکوینی (مستمر) در درس تاریخ با استفاده از انواع روشهای جمعآوری اطلاعات چون آزمونهای مداد کاغذی، فرمهای مشاهدۀ رفتار و نیز آزمونهای عملکردی صورت میگیرد. معلم بازخوردهای توصیفی کارآمدی برای بهبود و هدایت یادگیری ارائه میدهد، طوری که با کاهش اضطراب امتحان در دانش آموز، سطحِ کیفی یادگیری کلاسی و سلامت روان آنان در درس تاریخ افزایش مییابد. گردآوری دادهها به صورت اسنادی، کتابخانهای و میدانی بوده و روش پژوهش در این مقاله توصیفی – تحلیلی است.
شهابادی, علی اکبر, & سرشاد, اشرف. (1402). راهنمای کاربردی سنجش تکوینی (مستمر) در درس تاریخ.. پژوهش در آموزش تاریخ, 4(3), 57-69. doi: 10.48310/rhe.2023.3372
MLA
علی اکبر شهابادی; اشرف سرشاد. "راهنمای کاربردی سنجش تکوینی (مستمر) در درس تاریخ.". پژوهش در آموزش تاریخ, 4, 3, 1402, 57-69. doi: 10.48310/rhe.2023.3372
HARVARD
شهابادی, علی اکبر, سرشاد, اشرف. (1402). 'راهنمای کاربردی سنجش تکوینی (مستمر) در درس تاریخ.', پژوهش در آموزش تاریخ, 4(3), pp. 57-69. doi: 10.48310/rhe.2023.3372
VANCOUVER
شهابادی, علی اکبر, سرشاد, اشرف. راهنمای کاربردی سنجش تکوینی (مستمر) در درس تاریخ.. پژوهش در آموزش تاریخ, 1402; 4(3): 57-69. doi: 10.48310/rhe.2023.3372
)