رویکردهای مختلفی در خصوص آموزش تاریخ در مدرسه وجود دارد. رویکرد چندمنظری از جمله رویکردهای نوینی است که در سه دهة اخیر در مجامع علمی و آموزشی کشورهای پیشرو در حوزة آموزش مطرح بوده و برخی کشورها این رویکرد را در برنامه درسی خود گنجانده‌اند. این مقاله به روش اسنادی و با مرور نظام‌مند ادبیات آموزش تاریخ و شناسایی منابع معتبر و به روز، از طریق پایگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی، فارسی و موتور جستجوی علمی انجام شده است. بر اساس یافته‌های پژوهش، چندمنظری در آموزش تاریخ به معنای بررسی رویدادهای تاریخی از چشم‌اندازهای مختلف و دیدگاه‌های متعدد است و با کاربست آن در یادگیری تاریخ، دانش‌آموزان مهارت‌های سواد تاریخی و تفکر انتقادی خود را ارتقاء می‌دهند و قادر به یادگیری مادالعمر خواهند بود. این رویکرد همچنین قابلیت بسیاری برای تربیت و رشد شهروندانی را دارد که دارای ذهنی باز، آگاه از تنوع، متمایل به پذیرش تکثر و تفاوت‌ها باشند و برای مردمان، فرهنگ‌ها، مذاهب و زبان‌های دیگر احترام قائل شوند. در شرایطی که اسناد تحولی بر یادگیری فعال، فکورانه و مهارت‌محور توجه و تأکید دارند و تاریخ را یکی از منابع معتبر تفکر و شناخت می‌شمارند، انتظار می‌رود که این مقاله اسباب تأمل و گفت‌وگوی جدی پژوهشگران حوزة تعلیم و تربیت، دست‌اندرکاران تدوین برنامة درسی، مؤلفان کتاب‌های درسی و معلمان تاریخ در ایران به رویکردهای سازنده‌گرا در آموزش تاریخ باشد.
)