ظهور دولت آلبویه با گرایش شیعی و روحیه دانشپروری و علم دوستی فرمانروایان و وزیران فرهیخته و دانشمندان و تساهل و تسامح این خاندان با شیعیان و سایر مذاهب و در سایه حمایت و پشتیبانی از دانشمندان و صاحبان اندیشه این مذهب، باعث تأسیس مراکز علمی و آموزشی متعددی چون کتابخانه، مساجد، بیمارستان، دارالعلم و تشکیل حلقههای درس و مکاتب علمی از سوی شیعیان و سایر مذاهب مختلف در قلمرو حکمرانی آلبویه شد که در نتیجۀ آن دانشمندان و صاحبان اندیشهها در امنیت و با آسودگی خاطر به تبیین اندیشههای خویش و نیز مجادله و مناظره با اندیشههای مخالف پرداختند. حال این پژوهش قصد بر آن دارد با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانهای به شناسایی مراکز علمی شیعیان در دورۀ حکومت آلبویه پرداخته و سپس با استفاده از اطلاعات گردآوری شده به تبیین و معرفی هر یک از آنها بپردازد. یافتههای تحقیق نشان میدهد که در دورۀ آل بویه در سایۀ تسامح و تساهل پادشاهان این خاندان و حمایت آنها از علما و دانشمندان، مراکز متعددی برای آموزش و تعلیم و تربیت در همۀ شاخههای علوم تأسیس شد که نتیجۀ آن تربیت علما و دانشمندان بزرگی در این مراکز بود.