ارزشیابی همواره یکی از ارکان اصلی تعلیم و تربیت و یکی از اصول مهم در برنامهریزی درسی است. ارزشیابی بهعنوان راهکاری جهت آگاهی از میزان یادگیری فراگیران مطرح میباشد و در حال حاضر روش ها و رویکردهای جدیدی وجود دارد. علاوه بر این تجزیهوتحلیل کمی و کیفی نتایج حاصل از ارزشیابی میتواند در جهت اصلاح تدریس، شیوههای ارزشیابی و رفع نواقص کتابهای درسی مربوط به وزارت آموزشوپرورش مفید و مؤثر باشد. با توجه به اهمیّت درس تاریخ به عنوان هویت و شناسنامه ملی؛ این پژوهش برمبنای مطالعات کتابخانهای و تجربه تدریس تاریخ؛ ضمن تشریح مفاهیم وابسته به ارزشیابی، نقد روشهای سنتی ارزشیابی و تحلیل علل پایین بودن نمرات درس تاریخ، به ارائه روشهای نوین و کارآمد در ارزشیابی مربوط به درس تاریخ - با تأکید بر کتب آموزشی تاریخ دوره دوم متوسطه - پرداخته است. درنهایت پیشنهادهایی جهت تقویت دانش، مهارت و بینش دانش آموزان و ارتقاء سطح ارزشیابی درس تاریخ ارائه کرده است.