بکارگیری روش قصه‌گویی به منظور آموزش تاریخ به کودکان در موزه

قصه­ گویی از جمله روش‌های موثری است که از گذشته اگرچه برای سرگرم کردن کودک بوده، اما بُعد آموزشی نیز داشته است. در میان روش‌های آموزشی کودکان در موزه، قصه­گویی شیوه آموزشی مفیدی است که جهت انتقال مفاهیم، رشد خلاقیت و اگاهی بیشتر و پرورش کودک می­توان بکار برد. ساختار موزه در شکل­گیری قصه و ابزارهای مورد استفاده جهت بیان قصه در موزه­ها - به منظور بالا بردن سطح یادگیری و فهم کودکان - تأثیر بسزایی دارد و باعث ایجاد علاقه و انگیزه بیشتر در کودکان می­شود. هر موزه متناسب با نوع و عملکرد خود، از شیوه خاصی در قصه­گویی استفاده می­کند. هدف از این نوشتار بررسی تأثیر مطلوب قصه و روش­های ارائه آن در موزه به منظور آموزش تاریخ و یادگیری بهتر کودکان می­باشد.
این مقاله به روش کاربردی و با تحلیل کیفی و توصیفی به بهره­گیری از شیوه قصه­گویی در موزه می­پردازد و برای این منظور راهکارهایی ارائه می­دهد. همچنین عوامل موثر در شیوه بکارگیری از این روش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش، رابطه میان فضای موزه، راهنما، اشیا  را در نوع قصه و نحوه آموزش تاریخ موثر دانسته است،
از اینرو متناسب با مخاطب کودک، الگوهای متفاوتی استفاده می­شود. روش قصه­گویی نسبت به سایر گزینه­ها همچون بازی در امر پرورش خلاقیت و فهم بهتر مفاهیم و موضوعات تاریخی مزیت و برتری دارد. همچنین از جهت اجرایی نیز در موزه کارآمدتر است.