رویکرد نظام آموزشی در مجموعۀ علمی و فرهنگی ربع رشیدی(699- 718 هـ.ق)

مرکز علمی و فرهنگی «ربع رشیدی» بزرگترین مجموعۀ موقوفی، علمی، فرهنگی و آموزشی عصر ایلخانی بوده(653-736 هـ) که توسط خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی وزیر، دانشمند و مورخ بزرگ ایلخانان(648-718 هـ.ق) تاسیس شده است. دستاوردهای این مرکز در عرصه‌های مختلف و جایگاه قابل ملاحظۀ آن در تاریخ علم ایران و اسلام، مطالعه و بررسی شیوۀ اداری و چگونگی فعالیت‌های علمی و آموزشی این مجموعه را ضرورت می‌بخشد. در این پژوهش با رویکرد توصیفی–تحلیلی، در ابتدا  از شیوۀ مدیریت ربع رشیدی بحث می‌شود و در ادامه نظام آموزشی این مجموعه، بررسی و پیامدهای حاصل از آن تشریح خواهد شد.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مرکز علمی و فرهنگی ربع رشیدی با مدیریت شخصیتی علمی و بهره‌مندی از پشتوانۀ مالی مشخص و مستقل از دربار بسیاری از کارکردهای مراکز علمی و آموزشی نوین را متناسب با امکانات عصر دارا بوده است. از این میان می‌توان به مواردی همچون گزینش اساتید بر اساس توانایی‌های علمی و صلاحیت‌های اخلاقی، بهره‌گیری از اساتید توانمند سایر ملل، فرصت مطالعاتی، پرداخت کمک هزینۀ تحصیلی و جز آن اشاره نمود.