استادیار گروه تاریخ . دانشگده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه خوارزمی
چکیده
آموزش تاریخ در همۀ کشورهای دنیا بدون درنظرگرفتن سطح پیشرفت مادی و معنوی، چالش برانگیز بوده و باتوجه به تغییر پرشتاب نسل‌ها ضرورت تغییر روش‌ها الزامی است. درس تاریخ، محتوای کتاب‌های درسی از مدرسه تا دانشگاه، روش‌های تدریس، استفاده از ابزارها و امکانات کمک‌آموزشی، چگونگی ایجاد انگیزش در دانش‌آموزان و دانشجویان، تفاوت نگاه معلم و استاد به موضوعات تاریخ با نگاه حاکمیت، به‌روزرسانی اطلاعات معلمان و اساتید تاریخ، پرسش‌های مهم ذهنی دانش‌آموزان و دانشجویان و عموم مردم در حیطه تاریخ، و ده‌ها مسئله ریزودرشت دیگر که چالش آموزش تاریخ را بسیار عمیق می‌کند و این امر در کشورهای چون ایران، بسیار پیچیده و دشوارتر می‌گردد. هدف مقاله حاضر، بیان چالش‌ها و مشکلات آموزش تاریخ نیست؛ بلکه بیان چگونگی انتقال و آموزش تاریخ به مخاطب به فرض کاهش یا رفع چالش‌هاست. اصولاً هدف از آموزش تاریخ، انتقال یک پیام به روش درست به مخاطب است که آموزش را عمیق و دائمی سازد. سؤال اصلی این است که چه روشی یا روش‌هایی می‌تواند نسل جدید که با فنّاوری‌های نوین آشناست، جذب کند. نگارنده باتوجه به تجربه در امر بازیگری و کارگردانی نمایش و همین‌طور آموزش تاریخ به‌عنوان یک معلم دانشگاه، روش هنرهای نمایشی تلفیقی تعزیه و سبک برشتی (روایی) را مؤثر و مفید یافته است. روش تحقیق مقاله توصیفی – تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و تجربۀ نگارنده هست.
)
