نقش مسلمانان عصر اموی در ترجمه و مترجمان این دوره

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

    دین مبین اسلام زمانی که در شبه جزیرۀ عربستان درخشیدن گرفت­، به علم آموزی و فراگیری دانش توجه زیادی داشت. بسیاری از آیات قرآن کریم و احادیث رسول اکرم(ص) بر فراگیری علوم و استفاده  از عقل و فکر تاکید دارد. این اصل، سر لوحۀ کار مسلمانان قرار گرفت. به دنبال فتوحات مسلمانان وقتی از شبه جزیرۀ عربستان خارج شدند، با فرهنگ و تمدن مناطق فتح شده، آشنا شدند. از این طریق با دنیای جدید، همراه با علوم کاربردی روبرو شدند. احساس نمودند که این علوم را اولاً فرا بگیرند. ثانیاً به قلمرو  اسلامی منتقل نمایند. در دورۀ خلفای اولیه، اتفاق خاصی به وجود نیامد؛ زیرا بیشتر در حال فتوحات جدید بودند. در زمان امویان وقتی که تا حدودی حکومت، ثبات سیاسی یافت، اقداماتی جهت ترجمۀ متون ملل دیگر توسط بعضی از خلفا و خاندان اموی مانند خالدبن یزید، عبدالملک مروان، عمربن عبدالعزیر و بعضی از افراد که خود علاقمند به ترجمۀ علوم بودند، صورت گرفت. در دورۀ امویان ترجمه به صورت محدود، انجام شد که بیشتر شامل ترجمۀ دفاتر دیوان ها، اسناد اداری، بازرگانی، سیاسی و بعضی کتب می باشد. این حرکت در ترجمه - متون و اسناد -زمینه و مقدمه ای برای شکل گیری نهضت ترجمه در دوره عباسیان فراهم نمود. این پژوهش، سعی دارد تا با مطالعه، کاوش و بررسی متون تاریخی باروش توصیفی– تحلیلی تبیین نماید که در دورۀ امویان حرکت هایی جهت ترجمۀ متون صورت گرفته است؛ این حرکت ها زمینه و مقدمۀ نهضت ترجمه را در عصر عباسی فراهم نمود.

کلیدواژه‌ها